Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

ο λαβύρινθος


Με κάνουν να τραυλίζω και να κοκκινίζω,
κι από πυροτέχνημα να γίνομαι λάσπη,
ασάλευτη,
σε μια λακκούβα εγκλωβισμένη,

ασάλευτη,
μα όλα μια χαρά αντικατοπτρίζονται.

Με κάνουν να τραυλίζω και να κοκκινίζω,
αυτά που στο κεφάλι μου μέσα έχω.
Μορφή, όμως δεν έχουν, κι ούτε μπορούν να πάρουν,
....εκτός από ένα τρίξιμο στα δόντια ....
είναι οι λέξεις που θένε να βγούνε
και σκάβουν μέρα με τη μέρα
για μιαν ανάσα καθαρού αέρα.

Κι εκεί που νομίζεις ότι βγήκες  -για τα καλά αυτή τη φορά-
από το λαβύρινθο της θλίψης,
.....να σου πάλι η αρχή.

Γελασμένος όποιος νομίζει ότι θα βρει την έξοδο.